در ابتدای کتاب آبراهام پاییز میخوانیم:
"علم بدون مذهب ناقص است، مذهب بدون علم بیفروغ است".
انیشتین در توضیح این عقیده شخصی خود اظهار داشت: " شخص مذهبی مؤمن است، یعنی هیچ شکی در مورد اهمیت اهداف فراشخصی خود ندارد، حتی اگر لزومی برای ایمان به آنها احساس نکند و یا حتی اگر دارای پایه و اساس منطقی هم نباشند".
.
انیشتین کسی نبود که در تمام عمر عابد باشد، اما با یک ایمان عمیق زندگی میکرد- ایمانی بدون اساس منطقی- که در طبیعت قوانینی وجود دارند که باید کشف شوند. او در تمام عمر به دنبال کشف این قوانین بود.
.
خوشبینی و ایمان او به تحقق این عقیده در اظهاراتش مشخص است: خداوند بسیار زیرک است اما اصلاً بدخواه نیست. هنگامیکه از او در مورد معنی این سخن پرسیدند، پاسخ داد: "رموز طبیعت به علت عظمت آن مخفی به نظر میرسد، مکرو حیلهای در کار نیست".
.