. . .

..


 

 

  یارب نظر تو برنگردد /  برگشتن روزگار سهل است

 

 

هر کسیکه تکلیفش رو فراموش کنه، حقش رو از دست میده و به ظالم تبدیل میشه، حتی اگه به اسم مظلومان حرف بزنه.

 

.

.

.

یک عمر می توان سخن از زلف یار گفت     در بند آن مباش که مضمون نمانده است

               یَنفَعُ الصَّادِقِینَ صِدْقُهُمْ


بی صداقتی، دردی رو درمان نمیکنه.

 

 


"حلمه" بعد علمه

"عفوه" بعد قدرته


 

 

شاید که به آبی فلکت دست نگیرد

گر تشنه لب از چشمه ی حیوان به در آیی

 

 

 


 

أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاء بَنَاهَا ...

 

 

 

 هذه قصورهم  و  هذه قبورهم

 

 

 

گفت و گو، آیین درویشی نبود               ورنه با تو ماجراها داشتیم

یعنی، در آیین درویشان، مجادله و گلایه وشکایت وجود ندارد و گرنه، از تو خیلی گلایه داشتم.